Vieiros

A Galería Sargadelos de Compostela acolle dende o venres 15 até o 21 de decembro unha exposición moi especial: trátase das pezas elaboradas por dez artistas plásticas galegas para denunciaren a explotación que viven moitas mulleres, nenos e nenas en todo o mundo por parte da industria téxtil. Organízaa Implicad@s no desenvolvemento, como unha actividade máis de Implic-Arte, complementaria a Implícate! Noite da Palabra e da Música Solidarias. Nesta instalación a modo de tenda de roupa expóñense quince pezas, creadas a partir de roupa usada de compañías sobre as que existen informes de explotación laboral nos países do Sur.



Implic-Arte é un proxecto de InD no que se busca a colaboración con artistas de distintas disciplinas, para implicar ao mundo da arte e da cultura na cooperación ao desenvolvemento, na mesma liña có festival "Implícate!" Agora está en Compostela, pero agardan trasladala a outros puntos da xeografía galega para poder visibilizar unha situación sobre a que os consumidores teñen capacidade de decicir, como indicou María Reimóndez: "a industria téxtil é das máis explotadoras. E non é unha realidade tan afastada a nós: como galegos e galegas temos unha responsabilidade". A figura de Renata Otero parece incitar a esa reflexión sobre o consumo: unha moza feita en madeira serigrafiada proba un pantalón (real) perante o espello, e mira a etiqueta: o pantalón custa 7.99 €. No espello, a silueta da rapaza contén imaxes de mulleres chinesas cosendo nun taller sen descanso e baixo a presión dos xefes berrándolles. Renata, presente tamén o día da inauguración, salientou o importante que é para ela "que a arte se poida converter en plataforma para crear denuncia".

Como explica a comisaria, Mar Caldas, as intervencións foron sobre roupa xa feita, e mesmo usada, de marcas especialmente coñecidas pola súa metodoloxía. Sobre elas traballouse con texto, imaxe, pintura... "Máis alá do estético".


A primeira instalación que atopamos na sala, unha escultura tridimensional de Las Pingüinas (Natalia Umpiérrez e Sara García) non ten nada de bonito: cabelos artificiais, unha sorte de chourizos feitos con tea vermella, anacos de plástico e materiais do lixo, como cabichas, e alfinetes, nun remexido anguriante.

A propia Mar colaborou cunha peza de seu: unha camiseta negra na que comezou a bordar un texto con fío dourado, "Occidente", e lle queda a medias, coas agullas cravadas na tea. A seguir, atopamos a chaqueta de etiquetas de Andrea Costas, unha fotógrafa viguesa moi nova que experimenta tamén coa performance e a instalación.

Ademais, dúas das artistas traballaron coa serigrafía: Carme Suárez bordou textos e serigrafou imaxe sobre traxes de muller, e Itziar Ezquieta (quen tamén participou no acto inaugural) traballou sobre dúas camisetas: unha negra cunha enorme avelaíña e outra branca, cun corazón (a representación naturalista do órgano) e texto. Carme Nogueira creou unha marca propia, "Saladitas", e traballou con ela en tres camisetas expostas como o estarían nunha tenda convencional: unha sobre un manequín e outras dúas no estante.

Berta Cáccamo pintou sobre unha camiseta púrpura, estendida como un lenzo, e por último, Rosalía Pazo Maside bordou nomes de mulleres e coseu textos traducidos de Nube de algodón. Cartas dende a máquina de coser, sobre unha blusa vermella.

Almudena Fernández Fariña vestiu un manequín cunha saia de cadros e unha camiseta con palabras como "salarios", "seguridad", "educación"... Todo o que dende esta exposición reclaman para todas as persoas explotadas neste sector.


Por último, tres poemas de Moda galega, de María Reimóndez, pechan a exposición. Aquí vos reproducimos un:
"Con toda a roupa
que as galegas consumimos
na nosa vida
poderiámoslle
facer un abrigo de inverno
á terra.
¡Que curriña había estar
para as marcianas
o planeta azul convertido en multicolor!"